Kekeme

Kekemenin biri Tophane’de bir at ölüsüne rastlamış.
Polisi aramış:
-İiiiiii iiiiiiyi gügügünler...bubububrarada bir aaaat öölüsüsü var.
- Nerede? demiş, polis.
- Totototototo...tooop......
— Topkapı’da mı?
- Haaayır.
- Aman be! demiş polis ve çat diye kapatmış.
Biraz sonra kekeme tekrar aramış:
-İiiyi günleleler...buburaradada bibibir at olülülüsü vaaar..
— Nerede kardeşim? demiş polis.
— Tooooooop... tototop....top...
— Topkapı’da mı? demiş.
— Hahahaaayır.
— Yeter be! deyip, tekrar kekemenin yüzüne kapatmış.
Aynı konuşma 9 defa geçmiş aralarında, aynı şekilde biterek.
Kekeme aramayı bırakmış.Polis oh! be diye rahatlamış.

İki saat sonra telefon çalmış.
Polis açmış. Karşısında aynı ses:
-İiiiiyiyi gügünleler. Buburada bibibir aaat ölülüsü vavavar.
- Nerede?Be adam!!!

Kekeme:
-Tooooo... toootoop top top.



Polis;
- Topkapı'da mı kardeşimmm?
Kekeme:
- Ooooraraya gögötütürdüm.

Adam

Adamin arabası çalınır. 2 gün sonra araba geri gelir ve bir not vardır içinde; "özür dilerim arabanızı aldım ama karım doğum yapacaktı, kendimi affettirmek için yarın tiyatroya eşiniz ve sizin için 2 bilet aldım, hatamı telafi etmek için bende orada olacağım, lütfen kabul edin." adam duygulanır, eşiyle tiyatroya giderler, adam yoktur ama çok memnun eve dönerler ne insanlar var dünyada bizde kötü düşündük diye. Fakat döndüklerinde ne görsünler ! evleri soyulmuştur ve duvarda bir not vardır; "abi tiyatro nasıldı?"

Bugün, yarın

Adamin biri barda kavga çıkardığı icin tutuklanmış, mahkemeye hakiminkarşısına çıkmıış. Hakim sormuş ......:
- Nerede yaşıyorsun?...
- Orda burda...
- Ne iş yaparsın?
- Onu bunu...
- Barda dövdüğün adamı önceden tanıyormusun?
- Şöyle böyle...
- Ne demek yani nerden tanıyorsun?
- Ordan burdan...
Hakim artık dayanamamiş :
- Anlaşıldı, götürün bu adamı tıkın içeri!..
2 jandarma adamın koluna girmiş gotürürlerken adam hakime seslenmiş:
- Heeeey bi dakika!.. Ne zaman çıkıcam ben burdan!..
Hakim de ona seslenmis:
Bugün, yarın....

Padişahın biri

Padişahın biri,
- Bana yalan söyleyebilene bir küp dolusu altın vereceğim!demiş.
Yalancılar, hemen saraya koşuşturup başlamışlar yalana;
- Bir kuş, aslanı kapıp yuvasına götürdü.
- Bunun neresi yalan?
Kuş kartaldır, Arslan da kuzu kadar minik bir yavru.
Kaptı mı götürür tabii!
- Komşu ülkede bir eşeği kral yaptılar!
- Ülkenin kralı, pencereden bakınırken tacını düşürmüş. Taç da pencerenin altındaki eşeğin başına geçmiş. Taç kimin kafasındaysa, kral odur tabii!
- Padişahım, ben gökyüzüne bir ok attım. Altı ay sonra geri döndü!
- Senin ok bir ağacın üstüne düşmüştür. Ağaç, sonbaharda yapraklarını dökünce, takılacak yer bulamayıp yere inmiştir.
Böylece padişah, her yalana gerçek bir bahane bulmuş ve kimse padişaha bu yalandır dedirtememiş.
Ama bir gün bir Kayserili gelmiş;
- Padişahım, sen benim babamdan borç olarak bir küp dolusu altın almıştın. Şimdi geri almaya geldim. Yalandır dersen ödülümü ver. Yalan değil dersen borcunu öde!